De eerste rimpelingen
Door Annet de Jong
Annet is gebedsleidster in onze gemeente
De eerste rimpelingen.
Weleens gehoord dat het goed is om op te schrijven wat de Heer tot je spreekt? Ik beken het maar eerlijk, ik ben daar niet goed in. Ik neem het mij wel iedere keer voor, maar het schiet er toch regelmatig bij in. De afgelopen week herinnerde iemand mij aan een beeld dat ik een aantal jaren had doorgegeven. Na een paar woorden zag ik het weer voor me, maar de details ontbraken. Gelukkig had ik het dié keer wel opgeschreven.
Op 9 mei 2017 schreef ik het volgende verslag van een gebedsavond:
De tekst waarmee we begonnen was Joh. 3: 8. ‘De wind blaast waarheen Hij wil.’
Ik zag een rij (grachten)huizen op een kade langs een water. Ik kon zien dat ze onder de grond op palen stonden. Het grondwaterpeil was een eindje gezakt, waardoor de palen gevaar liepen om weg te rotten. Bij sommige palen was dat al aan de gang, waardoor sommige huizen wat scheef begonnen te zakken. Terwijl we aan het bidden waren dat het waterpeil weer zou stijgen zag ik de oorzaak van het probleem. Een eind verder, stroomopwaarts, stond een muur/ dam die al het water tegenhield. We begonnen de Heer te vragen wat die muur voorstelde. Er kwamen allerlei dingen naar voren die al eens eerder de revue waren gepasseerd. Ik had niet het idee dat het de Heer was die sprak. Op een gegeven moment zag ik dat er een windje opstak. Ik moest denken aan de watersnoodramp van 1953 waarbij vloed, wind en allerlei omstandigheden bij elkaar kwamen waardoor op een gegeven moment de dijken doorbraken. Ik zag dat ook gebeuren met deze dam. De wind blies het water zo op dat het over de dam kwam en tegelijkertijd brokkelde de dam af en stroomden de overblijfselen mee in de stroom die op gang kwam. We ervaarden daar grote blijdschap over. God gaat blazen met Zijn wind. Het initiatief komt bij Hem vandaan. Wanneer het water gaat stromen neemt het alle hindernissen mee. Laten we voorbereid zijn!!
Het is aanstaand
Als je zo’n beeld krijgt is het zo levensecht dat je er bijna van overtuigd bent dat het de volgende dag gaat gebeuren. Dat was dus duidelijk niet het geval. Het is inmiddels bijna zes jaar later. Zes jaar waarin we zijn blijven bidden én het bijna waren vergeten. Maar God niet. Hij herinnerde ons eraan en toen we er opnieuw over baden zagen we de eerste rimpelingen in het water. Ik geloof dat Hij hiermee wil zeggen: het is aanstaande en vergis je niet, het zal PLOTSELING zover zijn. (En dat woord plotseling komt de laatste tijd steeds terug).
Maar net zoals op de Ashbury universiteit in Midland zal het niet alleen maar glorie halleluja zijn. Als de dam doorbreekt gaat het water met zo’n kracht stromen dat het alles wat nu nog onzichtbaar is aan de oppervlakte gaat brengen. Elke verborgen zonde zal aan het licht komen. We zullen bekeringen gaan zien, mensen die hun zonden in het openbaar belijden. Alles wat los zit, elke steen, elk obstakel zal meegenomen worden. Het zal gepaard gaan met een diepe reiniging en heiliging.
En weet je waarom? Omdat de tijd vordert dat Jezus terug gaat komen. En Hij komt terug voor een reine, heilige bruid. Verlang je daar al naar? Honger je naar meer van God? Meer van Zijn gerechtigheid (ook in je eigen leven?), dan is daar de belofte dat je verzadigd zult worden. (Matth. 5:6)
Liefs en zegen,
Annet
