DE SURFER
Door Annet de Jong
Annet is gebedsleidster in onze gemeente
Een poosje terug liet de Heer mij het volgende zien:
Ik zag een klein meer, midden in een bos. Om het meer stonden hoge bomen. Er komt een surfer aanlopen. Hij heeft een surfpak aan en een surfplank onder de arm. Hij kijkt omhoog en constateert dat er ten gevolge van de bomen niet veel wind is, alleen een beetje valwind. Wat nu? Hij gaat het toch proberen. Hij gooit zijn plank in het water en gaat erop staan. Maar al snel blijkt dat het meer echt veel te klein is. Zelfs met het kleine beetje wind dat hij pakt is hij zo aan de overkant.
Ik kijk even rond en zie dat tussen de bomen een smal pad loopt. Het pad is een beetje verwilderd en de ingang is overwoekerd door takken. De surfer krijgt het pad ook in de gaten. Ondanks dat hij niet weet waar het pad naartoe leidt loopt hij er met zijn surfplank heen en baant zich een weg tussen de laaghangende takken. Hij blijft lopen totdat hij aan het eind van het pad komt en wat ziet hij? De zee! Geen bomen, uitzicht, ruimte, vrijheid, oneindig veel water en hoge golven!
Waarom vertel ik dit nú? Omdat ik geloof dat het de tijd van de Heer is. Hij wil tegen jou en mij zeggen: er ligt een veel groter water op jullie te wachten (en we hebben er afgelopen zondag iets van geproefd). Blijf niet op jullie bekende, kleine bosmeertje hangen. Het is wel veilig, maar ook zó beperkt. Laat je niet tegenhouden door de hoge bomen (omstandigheden). Zoek het pad naar de vrijheid! Loop dat pad, en loop het helemaal uit! En dan? Ren naar de zee, gooi je plank in het water (van de Heilige Geest) en laat je meevoeren. Ongemakkelijk? In het begin misschien wel. Misschien val je zelfs wel een keer van je plank, maar wat maakt het uit? Het zou zelfs kunnen dat een golf je helemaal overspoelt. Nou en? God laat je niet verdrinken. Kom je altijd uit waar je gedacht had? Waarschijnlijk niet, maar waar de Heilige Geest je brengt is het altijd goed. Want God is goed, oneindig goed.
Later zag ik dezelfde surfer opnieuw. In plaats van zijn surfpak had een kostuum aangetrokken en in plaats van mee te bewegen met de golven stond hij stokstijf op zijn plank. Het was werkelijk geen gezicht. Wees niet als hij. Ga op avontuur. Beweeg mee met de golven en laat je verrassen.
Liefs en zegen,
Annet
