Kom schuilen bij God
Door Annet de Jong
Annet is gebedsleidster in onze gemeente
Kom schuilen bij God
Psalm 91:1, 2
Wie in de schuilplaats van de Allerhoogste is gezeten,
zal overnachten in de schaduw van de Almachtige.
Ik zeg tegen de HEERE: Mijn toevlucht en mijn burcht,
mijn God, op Wie ik vertrouw!
Weten jullie het nog? In mijn vorige bericht schreef ik over bollenvelden met witte en gekleurde tulpen en over tegenwind die de witte tulpen weer overeind zette. Ik had heel sterk de indruk dat de Heer ons, persoonlijk en als kerk, wilde waarschuwen: ‘Er is tegenwind op komst, schrik er niet van, verzet je er niet tegen, maar laat de wind zijn werk doen. Dan levert het iets goeds op.’
Plek genoeg voor iedereen
Kort daarna liet de Heilige Geest mij iets anders zien. Ik had de indruk dat het te maken had met het beeld van de wind. Ik zag een schuilplaats midden in de bossen. Zoiets als het plaatje hiernaast, weggestopt in de grond. Het beeld deed mij ook denken aan een boek dat ik ooit heb gelezen over de tweede wereldoorlog.
In die tijd waren er rondom Arnhem allerlei verscholen plekken in de bossen waar mensen naar toe konden vluchten als ze plotseling moesten onderduiken voor de Duitsers. Joden b.v. of mensen van het verzet. Ik zag in de verte, tussen de bomen, ook daadwerkelijk tanks aan komen rijden. De vijand was vlakbij! Het bijzondere aan de schuilplaats die ik zag was, dat we er als Gemeente helemaal in pasten. Plek genoeg voor iedereen. Sommige mensen zag ik nog wat aarzelen. Zij werden vanuit de schuilplaats toegeroepen: ‘Kom! Kom snel! Hier ben je veilig. Uiteindelijk kwamen de tanks steeds dichterbij en rolden (op hun rupsbanden) over de ondergrondse schuilplaats zonder iemand te zien.
Hij is werkelijk mijn toevlucht
Wind. Tegenwind. Storm. Tegenslag. Dingen die je niet begrijpt. Ren naar Zijn schuilplaats. Weet dat God daar is. Kruip dicht tegen Hem aan. Geef je vragen aan Hem. Hij heeft antwoorden die wij niet kunnen bedenken of zien. Makkelijk gezegd? Nee, ik weet dat het een zoektocht is. Er zijn in mijn leven veel dingen geweest die ik niet begreep en nog steeds niet begrijp. Maar in de loop der jaren is de schuilplaats bij God mij heel dierbaar geworden. Zodra er zich iets voordoet vlucht ik daarheen. Hij is werkelijk mijn toevlucht en burcht, mijn God op wie ik vertrouw.
Ik heb de indruk dat de Heer sterk aandringt: ‘Kom bij Mij, kerk leer te schuilen in Mijn schuilplaats.’ Wat we nu meemaken is een voorproefje van wat nog komen gaat. Er is geen veiliger plek dan dicht bij Hem.
Negeer Zijn uitnodiging niet.
Liefs en zegen,
Annet
