De preek gemaakt door een computer
Door Wim van Putten
Wim is regioleider in onze gemeente
Ik stelde een vraag aan ChatGPT (artificial intelligence) met de volgende zin:
‘Maak een preek over het verhaal van de verloren zoon in 1500 woorden, met een persoonlijke inbreng erin om je te vergelijken met die verloren zoon.‘
Dit is het resultaat van:
Beste broeders en zusters,
Vandaag wil ik het met u hebben over het bekende verhaal van de verloren zoon. Het is een verhaal dat ons vertelt over de liefde van God voor ons, maar ook over onze menselijke zwakheden en onze neiging om af te dwalen van het pad dat Hij voor ons heeft uitgestippeld. Dit verhaal heeft mij persoonlijk erg aangesproken en ik wil het graag met u delen.
Het verhaal begint met een jonge man die zijn vader om zijn erfdeel vraagt en daarmee zijn erfenis ontvangt. Hij vertrekt naar een ver land en leeft daar een losbandig leven, waarbij hij zijn geld verkwist aan feesten en pleziertjes. Maar wanneer er een hongersnood uitbreekt, realiseert hij zich dat hij niets meer heeft en dat hij terug moet keren naar zijn vader.
Het mooie aan dit verhaal is dat de vader zijn zoon met open armen ontvangt, ondanks alles wat hij heeft gedaan. Hij rent naar hem toe, omhelst hem en organiseert zelfs een groot feestmaal om zijn terugkeer te vieren. Dit is de liefde en genade van God, die ons altijd met open armen ontvangt, ongeacht onze zonden en fouten.
Hij vraagt om zijn erfdeel
Maar laten we eens kijken naar de zoon zelf. Hij vraagt om zijn erfdeel, wat op zichzelf al een teken is van ondankbaarheid. Hij wil zijn eigen leven leiden, zonder rekening te houden met zijn vader en de familie. Hij vertrekt naar een ver land, waar hij zijn geld verkwist aan losbandigheid en pleziertjes. Hij heeft geen enkele gedachte aan zijn vader of zijn thuisland.
Ik denk dat we ons allemaal wel kunnen identificeren met de verloren zoon. We hebben allemaal momenten gehad waarop we ons afkeerden van God en van zijn wil voor ons leven. We hebben allemaal momenten gehad waarop we onze eigen wegen gingen en onze eigen verlangens nastreefden, zonder te denken aan de gevolgen van onze acties. We hebben allemaal momenten gehad waarop we ons afvroegen of we ooit nog terug zouden kunnen keren naar God.
Maar net zoals de vader in het verhaal, wacht God altijd op ons met open armen. Hij wil ons altijd vergeven en ons weer in zijn armen sluiten. Het is aan ons om de stap te zetten en terug te keren naar Hem.
Ik voelde me afgesneden
Persoonlijk kan ik zeggen dat ik me vaak als de verloren zoon heb gevoeld. Ik ben opgegroeid in een gelovig gezin en heb mijn hele leven in de kerk doorgebracht. Maar er zijn momenten geweest waarop ik me afvroeg of dit alles wel echt was. Ik ging mijn eigen weg en deed dingen die ik wist dat niet goed waren. Ik voelde me afgesneden van God en van mijn geloof.
Maar net zoals de verloren zoon, realiseerde ik me op een gegeven moment dat ik niet verder kon zonder God. Ik keerde terug naar de kerk en ik nam de tijd om mijn relatie met Hem te herstellen. En net zoals de vader in het verhaal, verwelkomde God me met open armen en gaf Hij me de kracht om verder te gaan.
Maar het verhaal van de verloren zoon leert ons niet alleen over de genade van God en onze eigen zwakheden. Het leert ons ook over de relatie tussen de vader en de oudere zoon.
Hij voelt zich verwaarloosd
De oudere zoon is boos wanneer hij hoort dat zijn broer is teruggekeerd en dat er een groot feestmaal voor hem is georganiseerd. Hij voelt zich verwaarloosd en onbegrepen. Maar de vader legt uit dat hij altijd bij hem is geweest en dat alles wat van hem is, ook van de oudere zoon is.
Dit deel van het verhaal herinnert ons eraan dat we niet alleen verantwoordelijk zijn voor onze eigen relatie met God, maar ook voor onze relaties met anderen. We moeten begrip en vergeving hebben voor onze medemensen en hen helpen om hun weg terug te vinden naar God. Dit is niet altijd gemakkelijk, maar het is wel iets wat we allemaal moeten proberen.
Dus laten we het verhaal van de verloren zoon ter harte nemen en ons realiseren dat we allemaal wel eens de verloren zoon zijn geweest. Laten we ons echter ook realiseren dat we altijd kunnen terugkeren naar God en dat Hij ons met open armen zal ontvangen. Laten we ons verder realiseren dat we niet alleen verantwoordelijk zijn voor onze eigen relatie met God, maar ook voor onze relaties met anderen.
Laten we proberen begrip en vergeving te hebben voor anderen en hen te helpen hun weg terug te vinden naar God. Laten we ons herinneren dat we allemaal broeders en zusters zijn in Christus en dat we elkaar moeten steunen en bemoedigen op onze reis naar Hem.
Moge God ons allen zegenen en ons de kracht geven om ons te richten op Hem en op zijn wil voor ons leven. Amen.
Dit is echt een wedergeboren computer 🙂
De tussengevoegde kopjes heb ik eraan toegevoegd
